(Kinder)misbruik is één van de vele topics waar een taboe op rust binnen de zwarte gemeenschap wereldwijd. Echter zijn wij van mening dat dit probleem en taboe niet losstaan van andere problemen. Ook zijn wij van mening dat de oplossingen voor onze problemen te vinden zijn in de leer van onze voorouders. Voor vele problemen hoeven wij als gemeenschap het wiel niet opnieuw uit te vinden. Aangezien wij een educatiebedrijf zijn vanuit de afrocentrische filosofie met als topic “holistisch welzijn”, zien wij het als onze plicht om de gemeenschap op weg te helpen met dit probleem.

Deze topic is natuurlijk weer een hot topic door de documentaire genaamd “Surviving R. Kelly”, over de artiest R. Kelly en de misdaden die hij jegens minderjarige meisjes heeft gepleegd. Hierbij zien we enkele problematische tendensen in de zwarte gemeenschap, namelijk dat wij prikkels van buiten de gemeenschap nodig hebben om in groten getale en intensiteit over problemen die in onze gemeenschap heersen te praten. En verder dat het een one man topic wordt. We hebben het voornamelijk over R. Kelly, terwijl wij deze topic en andere problemen en topics binnen de gemeenschap laten ondersneeuwen. Dit betekent niet dat je over dit onderwerp heen moet stappen, maar juist dat je verschillende topics tegelijkertijd kunt aanpakken. (Kinder)misbruik staat niet los van de andere problemen van de gemeenschap en ze zouden dus naar onze mening naast elkaar moeten worden besproken.

Zelfreflectie
Wij keuren misbruik door wie dan ook te allen tijde af. Een bekend persoon, zoals R. Kelly, verandert hier niets aan. Wij willen jullie tegelijkertijd wijzen op het feit dat wij werken vanuit een afrocentrisch perspectief, zoals bij de meesten bekend is. Als we kijken naar onze voorouders in Afrika dan zien we dat op het moment dat iemand een misdaad begaat de persoon aangepakt moet worden, maar er ook een moment van zelfreflectie van de gemeenschap moet zijn. Dit is van belang, omdat de gemeenschap de controlefunctie die het heeft niet (goed) heeft uitgevoerd. Naast dat wij vinden dat smeerlappen er niet mee wegkomen, is het dan ook belangrijk om onszelf de vraag te stellen waar wij die 20 jaren waren. Dit betekent echter niet dat je daarom je mond moet houden, integendeel. Er zou juist een handeling daarna moeten volgen. Dit kan alleen als wij dit als een les zien dat wij als gemeenschap tekort hebben geschoten als het gaat om aandacht voor, in dit geval R. Kelly zijn, misdaden. Maar ook misbruik in zijn geheel.

Mogelijke oplossingen
Als Blaka zijnde zien wij het als onze taak om niet alleen te praten, maar ook te komen met oplossingen. Oplossingen die wij zelf implementeren en anderen kunnen implementeren. Zoals we al zeiden liggen de oplossingen bij onze voorouders. In de oplossingen die wij zullen aandragen, kijken wij dus ook naar handelingen en gedragingen van onze voorouders die nu nog bruikbaar zouden zijn, maar wij grotendeels niet meer doen. Hoewel sommige punten niet direct implementeerbaar zijn of het tijd kost om op te zetten, kunnen we wel een (her)start maken.

2. Holistisch denken
De eerste oplossing is holistisch denken. Afrocentrisch denken is holistisch denken en dat is wat onze voorouders deden. Dit houdt in dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dit houdt bijvoorbeeld in dat wat er met ons gebeurt in Nederland, Amerika of Afrika niet losstaat van elkaar. Het betekent ook dat ons fysieke welzijn niet losstaat van onze psychologische en spirituele welzijn. Onze voorouders wisten dat de handelingen voor fysiek welzijn, zoals eten, een effect hadden op ons psychologische en spirituele welzijn. Vandaar dat we het in de winti spirituele wetenschap over trefu’s en kina’s hebben. Zelfs de westerse wetenschap heeft dit beaamd. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de staat van onze maag-darmflora invloed heeft op onze hersenen en ons denken. Het entrisch zenuwstelsel die ook in ons maag-darmkanaal loopt is één van de weinige zenuwstelsels die meer signalen naar onze hersenen stuurt dan ontvangt. Het is om die reden dat er nu in dit verband gesproken wordt over de tweede hersenen. Als we teruggaan naar bijvoorbeeld misbruik en de zaak van R. Kelly die nu speelt, is het niet erg om het uit te lichten, maar vanuit holistisch oogpunt moet er te allen tijde gekeken worden naar het verband dat het heeft op het welzijn van de hele gemeenschap en die in Nederland en Afrika en ook nog naar andere problemen die spelen in de gemeenschap.

2. Kijk in de spiegel
Elkaar veroordelen kunnen wij heel goed binnen de Black community, maar elkaar veroordelen en daarbij in de spiegel kijken kunnen we al minder (wellicht een overblijfsel van de slavernij?). Dit brengt ons naar het volgende punt, namelijk de manier waarop onze voorouders omgaan met misdaden, want (kinder)misbruik is te allen tijde een misdaad. Als we kijken naar de westerse gemeenschap en de bijbehorende filosofie over misdaad en recht, dan zien we dat er daar vanuit wordt gegaan dat een individu verantwoordelijk is voor zijn misdaad. Hij is zich er bewust of onbewust van, maar hij heeft de misdaad alleen gepleegd en is alleen verantwoordelijk. Wanneer we kijken naar onze Afrikaanse voorouders dan zien we dat er op een holistische wijze naar misdaad werd gekeken. Volgens onze voorouders zijn er altijd culturele, linguïstieke, sociale, milieu en genetische/biologische wortels aan elke misdaad verbonden. Onze voorouders gingen er vanuit dat het begaan van een misdaad het resultaat is van een holistische disbalans van de persoon. Het ontstaan van deze disbalans is het resultaat van de interactie van de persoon met de gemeenschap. Hierbij zeiden onze voorouders dat een misdaad nooit een individuele misdaad is. De holistische disbalans dat heeft geleid tot het plegen van de misdaad is op één of andere manier getolereerd en gefaciliteerd door dezelfde gemeenschap al voordat en nadat de misdaad wordt gepleegd. De gemeenschap en met name de instituten en professionals op het gebied van cultuur, linguïstiek, sociaal, milieu en biologie zijn ook schuldig en hebben zelf dus ook een disbalans. Zij hebben hun functie om te informeren, trainen en controleren niet naar behoren uitgevoerd. De “Ubuntu” filosofie pasten onze voorouders dus niet alleen toe in positieve, maar ook in negatieve situaties. Als er één ziek is, zijn wij allemaal ziek. Als er één een misdaad pleegt, plegen wij het allemaal. Om het verhaal van R. Kelly als voorbeeld te nemen. Het feit dat hij 20 jaar geleden al met Aaliyah trouwde en seks met haar had en men het wist en raar vond, maar niet aan de bel trok. En hij in 20 jaar nog veel meer misdaden heeft kunnen plegen op dit gebied, wilt zeggen dat er een milieu/atmosfeer is gecreëerd waarbij hij zich veilig voelde om dit te doen en hiermee door te gaan. Dit is iets dat wij als gemeenschap onszelf mogen aanrekenen. De herhaling van welke misdaad in welke gemeenschap dan ook is het bewijs van een ziek en disfunctioneel systeem/gemeenschap. Onze voorouders zeiden dat misdaad aangeleerd gedrag is en niet aangeboren. Dit zorgde ervoor dat de consequentie voor de misdaadpleger altijd gepaard moet gaan met consequenties voor de gemeenschap. Dit is iets dat lastiger te implementeren is, aangezien de sociale structuren er anders uitzien dan toen, maar beginnen met zelfreflectie is al een mooi begin.

3. Educatie
Van het ene punt komen we op onze volgende oplossing. Onwetendheid/gebrek aan kennis zorgt voor een holistische disbalans oftewel ziekte. Om die reden hadden onze voorouders diverse instituten, scholen en instellingen die gespecialiseerd waren in bijvoorbeeld cultuur, gezondheid, genetica (biologie), milieu, sociaal domein enz. Deze organisaties waren verantwoordelijk voor het overdragen van kennis op het gebied van hun specialisatie en ook voor het controleren van het implementeren van deze kennis. Hieraan zijn verschillende rituelen en tradities gekoppeld die onze voorouders deden, maar nu nog heel weinig of bijna niet worden gedaan. Eén daarvan is de “rites of passage”. Beginnende vanaf de puberteit ondergingen onze voorouders verschillende rituelen en ceremonies, rites of passage genoemd, die de persoon voorbereidde op de volgende levensfase. Seks en seksualiteit werden hierbij ook besproken. Dit is iets wat weggevallen is en langzaam zou moeten terugkeren om de taboes rond o.a. seks en seksualiteit binnen onze gemeenschap bespreekbaar te maken. We kunnen concluderen dat de rol van school en hoe er nu in de gemeenschap mee wordt omgegaan niet voldoende is.
Een belangrijk punt om te weten hierbij is dat onze voorouders open en eerlijk waren als het ging om seks en seksualiteit en niets verborgen. Iets dat tegenwoordig het tegenovergestelde is. Onze voorouders hadden ook diverse ceremonies en rituelen om onverwerkte emoties en trauma’s te verwerken. Dit is iets wat tegenwoordig weinig gebeurt in de zwarte gemeenschap. Velen van ons lopen rond met onverwerkte trauma’s en emoties die ons belemmeren om te groeien en ons leiden naar handelingen en gedragingen die destructief zijn voor ons en onze gemeenschap. Het wordt tijd dat wij deze ceremonies en rituelen weer oppakken, zodat wij als gemeenschap kunnen helen. Het is wel belangrijk dat het op een manier gebeurt die past bij de spirituele, psychologische en biologische en anatomische samenstelling van mensen met Afrikaanse roots. Dit zou de cirkel die van slachtoffer tot dader leidt moeten doorbreken, want elke dader was/is ook een slachtoffer. De statistieken van (kinder)misbruik zijn hier een bevestiging van. De meeste daders zijn vaak zelf ooit misbruikt.

Praktische oplossingen op een rijtje
Als afsluiting herhalen we kort de punten hierboven. Het begint dus met holistisch denken, alles en iedereen is verbonden. Verder is iedereen dader en iedereen slachtoffer als we onze functie in de gemeenschap niet correct uitvoeren. Het creëren en/of herstellen van organisaties binnen de gemeenschap die gespecialiseerd zijn op een bepaald gebied en die kennis doorgeven en controleren dat die kennis correct wordt uitgevoerd. En als laatst weer beginnen met de “rites of passage” vanaf jongs af aan en andere rituelen en ceremonies die helpen bij het verwerken van emoties en trauma’s.

Blaka 25
Omdat wij het niet alleen bij praten willen houden, maar ook willen doen komen wij deze week met de Blaka 25. De Blaka 25 is een lijst van 25 BOB’s die met hun dienst of product het welzijn van de Black Community verbeteren. Het zijn bedrijven die dus al zijn begonnen of een begin kunnen maken met de eerder benoemde punten.

Beluister onze podcast over R. Kelly “hype”:
 

Literatuurlijst

Fu-Kiau, Kimbwandende K.B. (2001). African Cosmology of the Bantu Kongo. Brooklyn: African Tree Press.

Gershon, M. (1999). The Second Brain. New York: HarperCollins Publishers Inc.

Somé, S. (1997). The Spirit of Intimacy. New York: HarperCollins Publishers Inc.      

Somé, M.  P. (1997). Ritual Power, Healing and Community. New York: Penguin Group.     

Wooding, C.J. (1983). Winti: Een Afroamerikaanse godsdienst in Suriname. Rotterdam: Dubois.